Πότε και γιατί θα γίνουν οι επόμενες εκλογές;

Τετάρτη, 12 Σεπτεμβρίου 2018 16:11

Όλα δείχνουν ότι μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο. Μακρά ή βραχεία­ αυτό θα εξαρτηθεί από το εσωτερικό­ πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας. Φαίνεται, όμως, ότι το Κυβερνών κόμμα της Μέρκελ, το CDU, έχει επενδύσει στον Αλέξη Τσίπρα. Για την Ελλάδα, η Μέρκελ φαίνεται ότι δεν προτιμά το «αδερφό» Ευρωπαϊκό κόμμα της ΝΔ ούτε τον Κυριάκο Μητσοτάκη που έχει παραδοσιακές σχέσεις με τη γερμανική πολιτική σκηνή. Πολιτικό παράδοξο θα πει κανείς. Αν όμως το δούμε από μια βαθύτερη ματιά, η Γερμανία στην ουσία στρώνει το έδαφος για μια μακρά δεξιά περίοδο διακυβέρνησης στη χώρα. Απλά τώρα χρησιμοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ για να επιβάλει αυτό που καμιά άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε, και μάλιστα αναίμακτα.

Του Γιώργου Αδαλή*

Από την περίοδο του πρώτου εξαμήνου του 2015, όπου η Κυβέρνηση Τσίπρα έδειχνε να συγκρούεται με τη Γερμανία και τον Σόιμπλε, περάσαμε μετά σε μια περίοδο­ αγάπης και στοργής του Αλ. Τσίπρα και της Μέρκελ. Από τα “Go Back madam Merkel” περάσαμε στο «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας», μετά την απίστευτη πολιτική­ «κωλοτούμπα» του δημοψηφίσματος με το 63% να λέει ΟΧΙ στα Μνημόνια και τον Πρωθυπουργό να το μετατρέπει σε ένα μεγαλοπρεπέστατο ΝΑΙ.

Από τότε μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση υποτάχθηκαν πλήρως στη Γερμανία και μάλιστα αγνόησαν όλες τις υπόλοιπες χώρες ακόμα και υπερδυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Ενώ έπαιξαν άσχημα παιχνίδια κατά κολοσσών, όπως η Κίνα.

Δεν υπήρχε περίπτωση να επιβληθούν από άλλη κυβέρνηση δύο μνημόνια, επιπλέον μειώσεις μισθών, άρση πλειστηριασμών, ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας, καταβαράθρωση εργασιακών σχέσεων και φυσικά ασυλία στους υπαίτιους της οικονομικής καταστροφής.

Κανένα κόμμα στην Ελλάδα δεν θα κατάφερνε τόσα «πολλά» σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ήταν τόση μεγάλη η πρεμούρα τού κατά τα άλλα Αριστερού Πρωθυπουργού μας, που μετά από το ταξίδι αστραπή­ στη Γαλλία, όπου συναντήθηκε με τον τραπεζίτη Ρότ­σιλντ, έδωσε εντολή στους κορυφαίους υπουργούς του να «λύσουν» και τα Εθνικά μας θέματα. Και τη λέξη λύσουν την βλέπετε εντός εισαγωγικών, διότι δεν μιλάμε για πραγματική επίλυση προβλημάτων, αλλά για παραχωρήσεις σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα.

Στο Σκοπιανό ζήτημα, λόγου χάρη, δεν μιλάμε για απλές υποχωρήσεις που οδήγησαν στην κατάπτυστη «συμφωνία των Πρεσπών», αλλά για άλλο ένα ξεπούλημα! Αυτή τη φορά το ξεπούλημα ολάκερης της ιστορίας που είχε η χώρα μας και την παράδοση των «κατατεθέντων σημάτων» της Μακεδονίας στον Ζάεφ και τους Σκοπιανούς. Για να επιτευχθεί αυτό, η κυβέρνηση­ ξυλοφόρτωσε άγρια τον κόσμο στο Πισοδέρι και τον πότισε με τόνους δηλητήριο και χημικά. Κι ενώ την ονομάζουν «Συμφωνία Ειρήνης», προσωπικά στην Εφημερίδα μας, την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ, εξήγησα σε προηγούμενο άρθρο γιατί αποτελεί στην ουσία «Συμφωνία Πολέμου» που θα οδηγήσει σύντομα σε έναν νέο Βαλκανικό Πόλεμο.

Στα Εθνικά Θέματα η Κυβέρνηση έχει εξωκείλει επικίνδυνα σε όλα τα μέτωπα, διότι ήδη έχει ξεπουλήσει την «Τσαμουριά», καθώς και την ΑΟΖ του Βόρειου Ιονίου­ στον Έντι Ράμα. Με εξίσου θεαματικές Γκεμπελικές μεθόδους, πλασάρει στον λαό την Εθνική μας ήττα ως πολιτική Ειρήνης που θα οδηγήσει την Ελλάδα στην ανάπτυξη.

Τα ίδια συμβαίνουν και στο ζήτημα της Θράκης, όπου η κυβέρνηση τρέχει στη διεθνή σκηνή με τα χέρια... κατεβασμένα. Προσπαθώντας να μας δείξει ότι παλεύει για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, στην ουσία κρύβει πίσω από έναν στρατό «σχολιαστών» στο διαδίκτυο­ την οικτρή πραγματικότητα. Η πολιτική του ελέγχου της ΜΙΤ και της Ziraat Bank στην περιοχή εγκαταλείφθηκε­ πλήρως, αφού πλέον οι Τούρκοι πράκτορες και τραπεζίτες όχι απλά αλωνίζουν, αλλά αναδιατάσσουν τις ιδιωτικές περιουσίες στην περιοχή και δίνουν μια αίσθηση υπεροχής του «τουρκικού παράγοντα», γεγονός πολύ επικίνδυνο, μια και σύντομα θα προκύψουν αποσχιστικές τάσεις.

Παράλληλα, αγνοεί το γεγονός ότι ένθεν κι ένθεν του 25ου Μεσημβρινού, με την επαίσχυντη πολιτική της, παρέδωσε τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου στις ΜΚΟ. Αρκούν δύο μέρες στη Μυτιλήνη για να αντιληφθεί κάποιος ότι τη διοίκηση στο νησί δεν ασκούν οι Τοπικές­ Αρχές, όπως ο Δήμαρχος, η Περιφερειάρχης και η Αστυνομία, αλλά κάποια τυχάρπαστα πρόσωπα που είναι διευθυντές συγκεκριμένων ΜΚΟ. Κι ενώ τα επίση­μα στοιχεία κάνουν λόγο για 6-7 χιλιάδες μετανάστες στο νησί, όλοι γνωρίζουν εκεί καλά ότι σήμερα δια­μέ­νουν πάνω από 15.000 μετανάστες στη Λέσβο. Κι ο αριθμός αυτός αντί να μειώνεται, τελικώς αυξάνε­ται με γεωμετρική πρόοδο κάθε μήνα. Φυσικά, απόλυ­τος υπεύθυνος για την κατάσταση αυτή στα νησιά, αλλά και γενικότερα στη χώρα, είναι ο Πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί του, όπως η κα Τασία Χριστοδουλο­πούλου, οι οποίοι εφάρμοσαν την τελείως απαράδεκτη πολιτική «των ανοιχτών συνόρων» κι έδωσαν το σήμα στους διακινητές στην Τουρκία, με εκφράσεις όπως «έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;». Το χειρότερο, όμως, ήταν ότι παρέδωσαν τα «κλειδιά» των νησιών σε ΜΚΟ που τελικά πίεσαν εκ νέου την Κυβέρνηση και νομοθετήθηκαν απίστευτα επικίνδυνοι νόμοι, που τουλάχιστον εκθέτουν, αν δεν διασύρουν διεθνώς τη χώρα. Νόμοι που στην ουσία μετατρέπουν τους παράνομους μετανάστες σε μόνιμους κατοίκους της Ελλάδος και της Ε.Ε. κατά παράβαση όλων των διεθνών συμβάσεων που ισχύουν σήμερα. Κι αυτό θα έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες τόσο για το κυβερνών κόμμα όσο και για την πατρίδα μας μεσοπρόθεσμα.

Ειδικά μετά την τραγωδία στην Αττική με τους 98 νεκρούς, η Κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί κρίσιμες καταστάσεις. Αντίθετα παίρνει άριστα στον τομέα της Πολιτικής Προπαγάνδας, αφού καταφέρνει και βρίσκεται ακόμα στη... θέση της. Σ’ αυτό, βέβαια, έχει αρωγούς όλο το φάσμα του πολιτικού, συνδικαλιστικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου στην Ελλάδα, το οποίο είναι βαθύτατα Αριστερό και θεωρεί ότι πρέπει στην παρούσα φάση να βοηθήσει τον Τσίπρα, στο όνομα της «λερωμένης» τιμής της Αριστεράς! Βλέπετε, προσωπικά, σε ένα πράγμα έχω συμφωνήσει μόνο με τον «εκθρονισμένο» ταμία της Ε.Ε., τον Δρ. Σόιμπλε. Είχε πει σε ανύποπτο χρόνο, ότι «μετά το τέλος της διακυβέρνησης Τσίπρα, ο κόσμος στην Ελλάδα θα κάνει 50 χρόνια να ξαναψηφίσει Αριστερό κόμμα». Διότι κακά τα ψέματα. Ο Αλέξης Τσίπρας απέτυχε παντού. Και απέτυχε παταγωδώς μάλιστα. Αρκεί κάποιος να αφαιρέσει τη θολούρα της πολιτικής προπαγάνδας και να αναζητήσει την πραγματικότητα. Όταν γίνει αυτό με ανάλυση των πραγματικών στοιχείων, θα διαπιστώσει με λύπη ότι το πρόσφατο διάγγελμα Τσίπρα στην Ιθάκη δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια δημιουργίας ενός κουρνιαχτού, προκειμένου να καλυφθεί πίσω από αυτόν η πλήρης αποτυχία του.

Με αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, η Κυβέρνηση πρέπει να πορευτεί στις εκλογές. Τις οποίες, ούτως η άλλως θα τις χάσει. Όπως προανέφερα στην αρχή του άρθρου, το πρόβλημα είναι ότι η Γερμανία και η Μέρκελ επιθυμούν τον Τσίπρα κι άλλο χρόνο στο τιμόνι της Εξουσίας. Γιατί καταφέρνει και περνάει τις επιθυμίες τους αναίμακτα­ στον Ελληνικό λαό. Πράγμα που ουδείς άλλος θα μπορούσε να κάνει με τόση επιτυχία. Κι επειδή μπαίνουμε­ στην τελική φάση του ξεκαθαρίσματος, η Μέρκελ τον θέλει εκεί. Το πρόβλημα είναι ότι τα πραγματικά δημο­σκοπικά ποσοστά της παρούσας κυβέρνησης είναι πολύ πιο χαμηλά από αυτά που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Και υπάρχει «κίνδυνος» να προκύψει μια αυτοδύναμη Κυβέρνηση της ΝΔ, που θα πάει τη Γερμανία 6 με 12 μήνες πίσω.

Άρα, ο Αλέξης Τσίπρας χρειαζόταν κάποιες «ανάσες», απαραίτητες για την παραμονή του στην Εξουσία. Οι πρώτες ήρθαν με τη σταδιακή χαλάρωση των Capital Controls, που ουσιαστικά είχαν αντίκρισμα μόνο στους υψηλόμισθους. Στα μεσαία στρώματα δεν είχαν κάποιο­ αντίκρισμα παρά μόνο μια ψυχολογική επίδραση, αφού, ούτως ή άλλως, τα εισοδήματά τους πάντοτε­ ήταν κάτω από τα μηνιαία όρια αναλήψεων που επέβα­λαν τα Capital Controls. Δόθηκε όμως η αίσθηση ότι «πάμε καλά». Ότι κάτι «καλό» γίνεται στην οικονομία.

Παράλληλα, οι οίκοι αξιολόγησης που εν πολλοίς ανήκουν σε δύο γερμανικές οικογένειες τραπεζιτών με έδρα το Λονδίνο, ξεκίνησαν την αναβάθμιση της Ελληνικής Οικονομίας. Από την «κατηγορία σκουπίδια», την ανέβασαν στις μεσαίες κατηγορίες, δίνοντας την αίσθηση­ διεθνώς ότι κάτι αλλάζει. Επί της ουσίας, τίποτε δεν άλλαξε στην οικονομία μας, εκτός φυσικά της τεράστιας­ πτώσης του ΑΕΠ και του βιοτικού μας επιπέδου. Η αναβάθμιση αυτή, όμως, προστίθεται στο προεκλογικό οπλοστάσιο του Τσίπρα.

Ένας άλλος σκόπελος που θα σηματοδοτήσει και την ημερομηνία των εκλογών, είναι η νομοθετημένη από πέρυσι έξτρα μείωση των συντάξεων κατά 19% που θα ισχύσει από 1.1.2019. Τον μήνα αυτό, περίπου 800.000 συνταξιούχοι θα δουν τα εισοδήματά τους κατά 1/5 μειωμένα. Και φυσικά ο Πρωθυπουργός δεν θέλει να πάει στις εκλογές με το φάσμα αυτό ορατό, γιατί θα του στοιχίσει εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους. Έτσι, η Τρόικα­ ­τώρα ετοιμάζεται να δώσει το «ΟΚ» στον Τσακαλώτο­, να μεταφέρει τη νομοθετημένη αυτή δέσμευση κατά 6 ή και περισσότερους μήνες πίσω. Να δοθεί, δηλαδή, στην Κυβέρνηση έξτρα πολιτικός χρόνος και όλο αυτό να το αντιμετωπίσει η επόμενη.

Επιπρόσθετα, στο θέμα των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας, εκεί λίγοι γνωρίζουν ότι πλέον δεν προστατεύεται ο δανειολήπτης, αφού η Κυβέρνηση δεν κατάφερε να ανανεώσει τη νομοθετική ρύθμιση που προστάτευε τους πολίτες από αναγκαστικούς πλειστηριασμούς των Τραπεζών. Όμως, με εξαίρεση ένα 5% ακινήτων-φιλέτων που οι κτηματικές υπηρεσίες των τραπεζών τα πλειστηριάζουν ήδη, ακόμη κι αν είναι πρώτες κατοικίες, η Κυβέρνηση κατάφερε να αφήσει σε δεύτερη φάση το υπόλοιπο 95% των δανειοληπτών που έχουν υποθηκεύσει σε δάνεια την πρώτη κατοικία τους. Συνεπώς, κι από εκεί παίρνει ανάσες, αφού οι τράπεζες τήρησαν «τον λόγο τους». Φυσικά και αυτό θα το κληρονομήσει η επόμενη κυβέρνηση.

Με τούτα και με άλλα, ο Πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στον Ελληνικό Λαό, με το περιβόητο πλέον διάγγελμά του από την Ιθάκη, ανακοίνωσε ότι η χώρα μας βγήκε από τα Μνημόνια. Για μας τους οικονομολόγους αυτό μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί και κυρίως για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί η χώρα διατηρεί στο ακέραιο τις Μνημονιακές της υποχρεώσεις ως το έτος 2079. Και, δεύτερον, διότι εξακολουθούν να ισχύουν και οι 400 μνημονιακοί νόμοι που ψηφίστηκαν για το πρώτο Μνημόνιο Σαμαρά, αλλά και για τα δύο του Αλέξη Τσίπρα. Και φυσικά, αν όντως βγαίναμε από τα Μνημόνια, θα είχε προηγηθεί από τη Βουλή η πλήρης κατάργηση όλων των νόμων που τα υποστηρίζουν και τα συντηρούν.

Καταλήγοντας, είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση μάχεται σκληρά με τον κακό της εαυτό και με κανέναν άλλον. Προσπαθεί να κρύψει κάτω από το χαλί τα τεράστια­ προβλήματα που δημιούργησε και συσσωρεύτηκαν σε αυτά που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και έβαλε υποθήκη το μέλλον τριών γενεών. Αν, λοιπόν, πάρει ο Αλ. Τσίπρας την πολυπόθητη άρση της μείωσης του 19% στις συντάξεις, τότε θα έχουμε εκλογές πριν από τον Δεκέμβριο. Και θα καταφέρει όχι μόνο να διασωθεί πολιτικά, αλλά θα βάλει υποψηφιότητα για μια συγκυβέρνηση με άλλο κόμμα, ακόμα και με την ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη σε μια «κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας» που θα την εμφανίσουν ως... απαραίτητη. Αν δεν το πάρει, τότε οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα εξαντλήσουν τη θητεία τους μέχρι την τελευταία ημέρα.

---------------------------------------

* O κ. Γιώργος Αδαλής είναι οικονομολόγος με ειδικότητα στην Οικονομετρία, Μηχανικός Η/Υ και ίδρυσε το 1999 την πρώτη ηλεκτρονική εφημερίδα στην Ελλάδα (www.aegeantimes.gr)

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ»

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

Videos

  • 19th Hydra Meeting 2017 - 9
    • 19th Hydra Meeting 2017 - 9

    • Watch Video

  • 19th Hydra Meeting 2017 - 6
    • 19th Hydra Meeting 2017 - 6

    • Watch Video

  • 19th Hydra Meeting 2017 - 4
    • 19th Hydra Meeting 2017 - 4

    • Watch Video

  • 19th Hydra Meeting 2017 - 2
    • 19th Hydra Meeting 2017 - 2

    • Watch Video

Tα cookies μας βοηθούν να σας παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες. Χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες μας συμφωνείτε στη χρήση των cookies.
Ok