Γράφει ο Γιώργος Αδαλής*
Σε συνέχεια της έρευνας που ξεκίνησε στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ, προχωρούμε σήμερα στην παράθεση στοιχείων που αφορούν στο σημείο κλειδί των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Και το σημείο κλειδί δεν είναι άλλο παρά το κράτος του Κουρδιστάν. Στον παρακάτω χάρτη φαίνονται καθαρά οι τέσσερις χώρες που περιγράφαμε στο άρθρο της προηγούμενης εβδομάδος, καθώς και οι τοποθεσίες που διαβιούν οι Κούρδοι. Διότι πρέπει να καταλάβουμε καλά, όλοι μας, ότι εντελώς διαφορετικό είναι το να είσαι «Κούρδος του Ιράκ», από το να είσαι «Κούρδος του Ιράν» και «Κούρδος της Συρίας». Όπως ακόμη πιο... διαφορετικό είναι το να είσαι «Κούρδος που κατοικεί μόνιμα στις Ανατολικές επαρχίες της Τουρκίας». Στο ζήτημα της Ανεξαρτησίας, προωθημένα βήματα έχουν κάνει οι Κούρδοι στο Ιράκ που, όπως βλέπετε, ανέρχονται σε 5,6 εκ. πληθυσμό. Στην Τουρκία οι Κούρδοι έχουν κάνει και αυτοί κάποια βήματα, αλλά προσκρούουν στην επιθετική πολιτική διώξεων που έχει εξαπολύσει ο Ερντογάν. Ο οποίος φυλακίζει από απλούς Κούρδους πολίτες μέχρι και δημοσιογράφους, αλλά και εκλεγμένους Κούρδους βουλευτές στην Τουρκική Βουλή. Αντίθετα, οι Κούρδοι στο Ιράκ έχουν ήδη τη δική τους αυτονομία, καθώς κι ένα 111μελές κοινοβούλιο και αν και δεν το λέει επίσημα κανείς, εντούτοις έχουν ήδη αυτονομηθεί.
Στην Τουρκική επικράτεια, ναι μεν έχουν κάνει κάποια βήματα οι Κούρδοι, αλλά βρίσκονται ακόμα πολύ πίσω σε σχέση με τους Ιρακινούς. Και μάλιστα είναι σε δυσμενέστερη θέση από όλους τους Κούρδους! Όπως θα δείτε στο ανάλογο γράφημα, έχω κάνει μια έρευνα με στοιχεία του 2015, σχετικά με το ΑΕΠ των Κούρδων. Όπως βλέπετε, αριστερά είναι η μπάρα με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ των Κούρδων και στις τέσσερις χώρες και φτάνει τα 4.660 δολάρια. Το οποίο καταδεικνύει ότι ο πληθυσμός των Κούρδων στις 4 αυτές χώρες αποτελούν έναν πάμφτωχο πληθυσμό πολύ κάτω από τα αποδεκτά όρια της φτώχειας που έχει θεσπίσει ο ΟΗΕ και η ΕΕ. Στην πλευρά των Κούρδων της Τουρκίας, όπου κατοικούν οι μισοί από τα 30 εκ. του συνόλου των Κούρδων (δεξιά μπάρα), η κατάσταση είναι ακόμη τραγικότερη.
ΤΟ ΑΕΠ των Κούρδων της Τουρκίας είναι πολύ κάτω από το σύνολο της περιοχής και φτάνει στα 3.770 δολάρια ανά κάτοικο. Στο Ιρακινό Κουρδιστάν, όμως, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά, αφού η περιοχή με τους 5,6 εκ. Κούρδους έχει ιδιαίτερα αυξημένο κατά κεφαλήν ΑΕΠ που φτάνει τα 7.050 δολάρια! Αυτό συνέβη διότι στην περιοχή έχουν επενδύσει πολλοί, μεταξύ των οποίων και οι «φίλοι-επχειρηματίες» του Ερντογάν που προσβλέπουν στην ευμάρεια του Ιρακινού Κουρδιστάν και στην τελική Ανεξαρτητοποίησή του. Με την προοπτική ότι ο ηγέτης του, ο Μπαρζανί, καθώς και ο πληθυσμός εκεί, δεν θα δεχτούν την ενσωμάτωση των υπόλοιπων Κούρδων (Συρίας, Τουρκίας και Ιράν). Και αν θα ανακηρυχτεί επίσημα κάποιο κράτος για τους Κούρδους, αυτό θα είναι ΜΟΝΟ το τμήμα στο Ιράκ και κανένα άλλο.
Το «πρόβλημα» είναι ότι οι Πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στην περιοχή έχουν άλλα σχέδια. Επιθυμούν να δημιουργηθεί ένα ΜΕΓΑΛΟ Κουρδιστάν που θα περιλαμβάνει εδάφη όχι μόνο από το Ιράκ, αλλά και από τη Συρία και από το Ιράν και από την Τουρκία!
Αυτό είναι που θέλει να σταματήσει ο Σουλτάνος και ουσιαστικά τείνει χείρα φιλίας στον Μπαρζανί. Αυτό είναι που τον κάνει να μιλά για αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης. Για να γίνω πιο σαφής. Στον παρακάτω χάρτη θα δείτε τον αγωγό Κιρκούκ-Τσεϊχάν. Πρόκειται για έναν διπλό αγωγό μέγιστης ικανότητας μεταφοράς 1,6 εκ. βαρελιών πετρελαίου ημερησίως. Ο Αγωγός ξεκινά από το τεράστιο πετρελαϊκό κοίτασμα της Κουρδο-Ιρακινής πόλης Κιρκούκ, κατευθύνεται Β.Δ., εισέρχεται στο έδαφος της Τουρκίας και αφού διασχίσει σε ευθεία τη μισή επικράτεια της χώρας, καταλήγει στο λιμάνι του Τσεϊχάν. Στο προηγούμενο τεύχος της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ είχα αναφέρει στοιχεία από τις περιόδους που ο αγωγός βομβαρδίστηκε. Στη μέση του αγωγού, λοιπόν, βρίσκεται η Συριακή επαρχία της Αφρίν, που θεωρείται το κέντρο των Κούρδων της Συρίας. Στην ουσία, δηλαδή, ο Ερντογάν δημιουργεί έναν θύλακα, με σκοπό να εμποδίσει τους Κούρδους της Συρίας να ενωθούν με τους Κούρδους της Τουρκίας. Η επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» που διεξάγουν στην Αφρίν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα αμυντικό μπλοκ του Ερντογάν απέναντι στο σχέδιο ίδρυσης του «Μεγάλου Κουρδιστάν». Παράλληλα, διασφαλίζει την επικυριαρχία του επί του αγωγού. Φυσικά, όποιος κερδίσει τη μάχη, θα έχει στην κατοχή του εδάφη απ’ όπου θα περάσουν τόσο οι αγωγοί που ετοιμάζουν οι Ρώσοι και άλλοι (πιο γνωστός είναι ο Μπακού-Τσεϊχάν) όσο και οι αγωγοί που σχεδιάζουν οι Σαουδάραβες παρέα με τους Καταριανούς. Αυτούς τους υποστηρίζει αναφανδόν η Μέρκελ.
Στο «μπρα ντε φερ» αυτό, αν χάσει ο Ερντογάν και τελικά γίνει το «Μεγάλο Κουρδιστάν», όπου θα συμπεριλαμβάνει εδάφη και πληθυσμό από την Τουρκία, ο Σουλτάνος εγγράφει υποθήκη, σύμφωνα με την οποία θα έχει την ίδια τύχη με τον Αντνάν Μεντερές. Μια διχοτομημένη Τουρκία θα τον φέρει κοντά στην... αγχόνη.
Γι’ αυτό έχει ξεκινήσει και επιτίθεται στα σχέδια των μεγάλων δυνάμεων στην Κυπριακή ΑΟΖ. Στον ως άνω χάρτη θα δείτε ότι ένα από τα σχέδια των Πολυεθνικών είναι η κατασκευή του μεγαλύτερου υποθαλάσσιου ενεργειακού αγωγού στον πλανήτη. Ειδικότερα, από την Κύπρο θα ξεκινάει ένας αγωγός μήκους 2.200 χιλιομέτρων, που θα εισέρχεται στην Ελληνική ΑΟΖ, κατόπιν στην χερσαία Ελλάδα κι από εκεί στην Κεντρική Ευρώπη. Πρόκειται για ένα έργο που κοστολογείται στα 7 δις δολάρια περίπου και θα δώσει μεγάλο στρατηγικό βάρος σε Ελλάδα και Κύπρο. Σαφώς, λοιπόν, αυτό ο Ερντογάν θα επιχειρήσει να το σταματήσει, με απειλές πολέμου. Κάτι που είχα γράψει στην εφημερίδα μας τον Νοέμβριο του 2016 και το είχα αναλύσει δημόσια σε εκπομπές στην Ελληνική τηλεόραση από τις 23 Νοεμβρίου και μετά. Γι’ αυτό θεωρούσα ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι ο Ερντογάν θα απειλήσει ευθέως τον αδύναμο κρίκο της Κυπριακής ΑΟΖ, δηλαδή το οικόπεδο 3 της κοινοπραξίας ΕΝΙ (Ιταλική) και ΚΟGAS (Κορεάτικη). Και το έπραξε σε μια περίοδο όπου η Ιταλία βρισκόταν σε εκλογές με μια ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, η οποία δεν μπορεί εκ του συντάγματος να κινητοποιήσει στρατεύματα ή να προβεί σε εχθροπραξίες! Στο ίδιο πλαίσιο κινείται εναντίον της Ελλάδος κατά της περιοχής του Καστελόριζου-Κρήτης, των Ιμίων και σύντομα θα αποτολμήσει επεισόδια και στην περιοχή «Μπάμπουρας» στο Β. Αιγαίο. Βλέπετε, το κοίτασμα «Μπάμπουρας» βρίσκεται σε απόσταση 10 ν.μ. από τη Θάσο, βρίσκεται το περίφημο κοίτασμα πετρελαίου που παραλίγο να οδηγήσει τις δύο χώρες σε πόλεμο το 1987. Ανατολικότερα από εκεί βρίσκεται η νήσος Ζουράφα (ή Λαδόξερα) η οποία κι αυτή διαθέτει τεράστια κοιτάσματα. Σε όλες αυτές τις περιοχές υπάρχουν τόσο μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου που αποτελούν ουσιαστικά την αιτία του «Casus Belli» που έχουν θεσπίσει οι Τούρκοι. Και όλα βρίσκονται δεξιά του 25ου μεσημβρινού, που χωρίζει κάθετα στη μέση το Αιγαίο. Αυτά θέλουν οι Τούρκοι. Απλά ο Ερντογάν, βλέποντας ότι κινδυνεύει η ίδια του η ύπαρξη, κινείται επιθετικά μεν, αλλά με ένα λογικότατο σχέδιο. Λογικό για τα συμφέροντά του, καθώς και της χώρας του εννοείται.
Όσο, λοιπόν, ο Ερντογάν βλέπει ότι οι δυνάμεις που προωθούν το «Μεγάλο Κουρδιστάν» κερδίζουν έδαφος, τόσο θα αυξάνει την επιθετικότητά του εναντίον της Ελλάδος και της Κύπρου.
Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι ο Ερντογάν συμπεριφέρεται πρωτίστως ως επιχειρηματίας του διεθνούς τζετ-σετ και δευτερευόντως ως Πρόεδρος της Τουρκίας. Δυστυχώς, στην Ελλάδα άπαντες προσπαθούν να εξηγήσουν τις κινήσεις του Ερντογάν με γνώμονα Εθνικά κριτήρια. Και γι’ αυτό αποτυγχάνουν στις προβλέψεις τους. Οι κινήσεις του Ερντογάν γίνονται με κριτήριο τα συμφέροντα των επιχειρήσεων που κατέχει ο ίδιος και η οικογένειά του.
Αν, λοιπόν, κάποιος προσπαθεί να «τον εξηγήσει» με κλασικούς όρους Κρατικής Διπλωματίας, τότε θα αποτύχει να βγάλει ορθά συμπεράσματα. Αν, όμως, κατανοήσουμε ότι ο Ερντογάν κινείται με βάση τα στενά του επιχειρηματικά συμφέροντα, τότε θα μπορέσουμε να λύσουμε το πάζλ και συνεπώς να προβλέψουμε σωστά τις επόμενες κινήσεις του.
Κλείνοντας αυτήν τη δεύτερη ανάλυση σήμερα, θα ήθελα να τονίσω ότι η καρατόμηση του Υπ.Εξ. των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλερσον, δεν πρέπει να επιφέρει χαρά στους Έλληνες. Αλλά ούτε και λύπη. Διότι είναι κάτι που ΔΕΝ μας αφορά. Ο Τράμπ, όπως είχα γράψει μέσα από αυτές τις σελίδες από τον Νοέμβριο του 2016, δεν θα ασχοληθεί ευθέως με τα προβλήματα της Ελλάδος. Διότι πιστεύει ακράδαντα ότι το σύνολο της Ελληνικής πολιτικής σκηνής είναι υποταγμένο στη Γερμανία. Η τοποθέτηση στη θέση του Τίλερσον, του πρώην διοικητή της CIA, Μαρκ Πομπέο, δεν σημαίνει ότι αλλάζει κάτι στην πολιτική των ΗΠΑ. Ακόμη και οι χαρακτηρισμοί που έκανε κατά του Ερντογάν στο παρελθόν, ονομάζοντάς τον δικτάτορα, δεν προοιωνίζουν τίποτα απολύτως. Η πολιτική των ΗΠΑ δεν αλλάζει. Αυτό που αλλάζει είναι τα συμφέροντα των Πολυεθνικών κολοσσών και οι συσχετισμοί μεταξύ τους.
Και δεν θα πάψω ποτέ να το λέω. Για να βρει κάποιος τρόπο να εξηγήσει όλα αυτά που μοιάζουν περίεργα ως και εξοργιστικά, θα πρέπει να ξεκινήσει να ακολουθεί τη «μυρωδιά του χρήματος». Πλέον οι εταιρείες βγάζουν πακτωλό χρημάτων προκειμένου να πετύχουν τα σχέδιά τους. Βρείτε, λοιπόν, από πού «αναβλύζει» το χρήμα και σε ποια κατεύθυνση πάει. Όλοι οι πολιτικοί των κρατών είναι πλήρως ευθυγραμμισμένοι σε αυτήν την πορεία. Αν προκύψει πόλεμος στην περιοχή θα είναι γιατί οι εταιρείες αυτές δεν κατάφεραν να τα βρουν και πλέον το λόγο θα έχουν τα όπλα. Μέχρι στιγμής τα βρίσκουν μια χαρά. Και για να συνεχίσουν σε αυτό το τέμπο έπρεπε να φύγει από τη μέση ένα εμπόδιο που άκουγε στο όνομα Ρεξ Τίλερσον!
Αυτό ήταν και τίποτε παραπάνω. Αν τώρα ο αντικαταστάτης του δεν καταφέρει να βρει τη «χρυσή τομή», έτσι ώστε να είναι όλες οι Πολυεθνικές ευτυχισμένες, τότε επειδή δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια χρόνου, είναι δεδομένο ότι θα οδεύσουμε σε έναν γενικευμένο πόλεμο στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο. Κι αυτό θα φανεί στις αμέσως επόμενες εβδομάδες.
---------------------------------------
* O κ. Γιώργος Αδαλής είναι οικονομολόγος με ειδικότητα στην Οικονομετρία, Μηχανικός Η/Υ και ίδρυσε το 1999 την πρώτη ηλεκτρονική εφημερίδα στην Ελλάδα (www.aegeantimes.gr)
ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ
