Στην τακτική ολομέλεια του Αρείου Πάγου παραπέμπεται το ζήτημα της συνταγματικότητας ή μη των διατάξεων του νόμου 4092/2012, που αφορά στο Επικουρικό Κεφάλαιο και τις αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη καθώς και στην αναδρομικότητα των διατάξεων.
Με την κατωτέρω απόφασή του το Δ’ τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε ότι oι διατάξεις αυτές του Ν. 4092/2012 είναι ανίσχυρες για τους εξής λόγους:
1.Ο καθορισμός του ποσό των 6.000 ευρώ ως ανωτάτου ορίου για ψυχική οδύνη κάθε δικαιούχου προσκρούει ευθέως στην παρ.4 του άρθρου της δεύτερης οδηγίας 84/5/ΕΟΚ.
Ομοίως το επιβληθέν ανώτατο όριο των 6.000 ευρώ είναι αντίθετο και προς την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ.1 εδ.δ’ του Συντάγματος), διότι η παρέμβαση αυτή του νομοθέτη δεν είναι πρόσφορη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, ήτοι για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του Επικουρικού Κεφαλαίου, αλλά ούτε και αναγκαία για την επίτευξη του σκοπού αυτού, αφού θα μπορούσε να επιτευχθεί το αποτέλεσμα αυτό με ηπιότερο τρόπο, είτε με το να προβλεφθεί μία έκτακτη επιδότησή του από τον κρατικό προϋπολογισμό, είτε με το να υποχρεωθεί αυτό να εξυγιάνει τα οικονομικά του μέσω της αύξησης των εσόδων του και του περιορισμού των λειτουργικών του δαπανών.
